недеља, 18. новембар 2007.

ALAN HULL (Lindisfarne) - In Memoriam

PRAVDA, 19. novembar 2007.

PIŠE: Miroslav Milošević




Kontakt:

1.mmilosevic56@gmail.com

2.www.rocktrezor.blogspot.com


GRUPA LINDISFARNE - ENGLESKA FOLK-ROCK KLASIKA

Grupa Lindisfarne je bila jedna od predvodnica engleskog folk-rocka...

Lider grupe, Alan Hull je preminuo u noći 17./18.11.1995. godine...

Proteklog vikenda je bila godišnjica njegove smrti...

Prilika je da se u eri hip-hopa, tehno, house i poplave didžejeva, podsetimo kako se nekad sviralo...

Lindisfarne...

Alan Hull...


Priča Prva - Lindisfarne

Engleska grupa Lindisfarne je nastala krajem šezdesetih godina u Njukastlu kao kvintet u sastavu: Alan Hul-gitara i vokal, Sajmon Kouv-gitara, Rej Džekson-mandolina, Rod Klements-bas gitara i violina i Rej Leidlou-bubnjevi. U istom sastavu su već nastupali nekoliko godina ranije pod imenom Downtown Faction a kasnije i Brethren, da bi 1968. godine promenili ime u Lindisfarne, prema nazivu dvorca i manastira iz XVI veka na Svetom Ostrvu.

Početkom ovog veka u Nemačkoj je osnovana istoimena black-metal grupa, ali osim istog imena nema nikakve veze sa engleskom grupom, o kojoj govorimo.

Alan Hul i grupa Lindisfarne su svoj prvi i ujedno i njihov najbolji album Nicely Out of Tune,

objavili 1970. godine. Ploča vrlo bitna za istoriju rock and rolla, klasičan album britanskog folk-rocka, čime su stali uz rame svojim rivalima i prijateljima iz grupe sličnog usmerenja, Jethro Tull.

Korišćenje elemenata nacionalnog folklora i kombinacija akustičnih i električnih instrumenata su doneli večite hitove, kao što su njihova suštinska pesma Lady Eleanor u kojoj je po možda prvi put mandolina upotrebljena kao noseći instrument za tematski rock-riff, zatim numere Road to Kingdom Come, Winter Song, Jackhammer Blues i Scarecrow Song donose dilanovsku i grejtfuldedovsku atmosferu, a na ploči se nalazi i njihova himna We Can Swing Together, pesma koja mnogo bolje zvuči ako su vam u rukama krigle piva. I da nisu ništa više snimili u karijeri, Lindisfarne bi zbog albuma Nicely Out of Tune sigurno ušli u istoriju rocka.

Svoj vrhunac i potpuni komercijalni uspeh, grupa Lindisfarne je postigla svojim drugim albumom Fog on the Tyne,

koji je izašao naredne 1971. godine. Koristeći iskustva i inspiraciju grupa sa druge strane Atlantika, prevashodno The Band i The Byrds iz njihove kantri-rock faze, grupa Lindisfarne je na albumu Fog on the Tyne zauvek ostavila takve hitove kao Meet Me on the Corner, Uncle Sam, Train in G Major, Together Forever i naslovna Fog on the Tyne.

Treći album Dingly Dell

iz 1972. godine je sniman pod velikim pritiscima i nesporazumima sa njihovim producentom Bobom Džonstonom, pa je material sama grupa pred objavljivanje ponovo remiksovala. Ploču su, pored vrlo atraktivnog omota, obeležile pesme All Fall Down, Bring Down the Government, Poor Old Ireland, Wake Up Little Sister i Mandolin King.

Album nije ispunio njihova očekivanja i dolazi do unutrašnjih trzavica. Sajmon Kouv, Rod Klements i Rej Leidlou su osnovali grupu Jack The Lad,

objavili nekoliko albuma, ali nisu uspeli da dosegnu uspeh grupe Lindisfarne sa početka karijere.


Alan Hull i Rej Džekson, preostali originalni članovi su nastavili sa novom postavom. U grupu su došli gitarista Čarli Harkourt, basista Tomi Dafi, klavijaturista Keni Kredok i bubnjar Pol Nikols.

Posle albuma Roll on Ruby (1973)

i Happy Daze (1974),

Alan Hull je napustio grupu i započeo solo karijeru.

Grupa Lindisfarne se ponovo okupila u originalnoj postavi 1977. godine, radi serije koncerata i sa te turneje je naredne godine objavljen odličan koncertni album Magic in the Air.

Ploča dočarava svu uzbudljivost i zabavljačku atmosferu njihovih nastupa. Na albumu su svi veliki hitovi, a vrhunac je 10-minutna verzija numere We Can Swing Together, koju je sa bendom publika otpevala u horu.

Usledili su albumi Back and Fourth (1979),

The News (1979),

Sleepless Nights (1982),

Dance Your Life Away (1984),

Amigos (1989),

kao i nekoliko kompilacija i koncertnih albuma, sa prosečnim uspehom i uz česte promene članova.

Alan Hul i grupa Lindisfarne su 1990. godine, zajedno sa popularnim engleskim fudbalerom Polom Gaskojnom, ponovo snimili svoj hit Fog on the Tyne, doživeli veliki ali kratkotrajan uspeh.

Posle smrti Alana Hula, ostali članovi su nastavili sa radom, bez nekih zapaženijih uspeha.

Priča Druga – Alan Hull

Alan Hull je rodjen 20. februara 1945. godine. Muzičku karijeru je započeo u grupi The Chosen Few, nastavio u grupi Downtown Faction koja će kasnije da se reinkarnira u grupu Lindisfarne.

Solo karijeru je počeo introspektivnim albumom Pipedream

iz 1973. godine uz pomoć nekoliko članova grupe Lindisfarne, sa kojeg treba pomenuti pesme Money Game, Drug Song, Blue Murder i United States of Mind.

Iste godine, Alan Hul je objavio i knjigu poezije Mocking Horse.

Album Squire

je objavljen 1975. godine, uz učešće poznatih gitarista Alberta Lija i Mikija Mudija, a iste godine Alan Hul je osnovao kratkotrajnu grupu Radiator.

Albumi Phantoms (1979)

i On the Other Side (1983)

prošli su relativno nezapaženo, a 1994. godine izlazi jako dobar koncertni album Back to Basics,

na kojem je Alan Hull izveo najveće hitove grupe Lindisfarne, kao i pesme iz njegove solo karijere.

Dok je dovršavao rad na novom albumu Statues and Liberties, Alan Hull je umro u noći 17./18. novembra 1995. godine.


Vraćajući se iz svog omiljenog paba, doživeo je srčani udar usled dugogodišnje preterane upotrebe alkohola.

Album Statues and Liberties

je posthumno objavljen 1996. godine, izvanredna kompilacija When War Is Over

je izdata 1998. godine, za šta najveće zasluge ima poznati muzičar i producent Trevor Jones.

Najsveobuhvatniji prikaz opusa Alana Hula je na albumu We Can Swing Together: The Anthology (1965-1995),

koji je objavljen 2005. godine.

Desetogodišnjica smrti Alana Hula je svečano obeležena 19. novembra 2005. godine u Njukastl Siti Holu, na kojem su učestvovali brojni poznati muzičari, njegovi poštovaoci i prijatelji.


Grupa Lindisfarne je bila jedna od predvodnica engleskog folk-rocka...

Alan Hull jedan od najznačajnijih autora tog pravca...

Pomenućemo i neke britanske grupe sličnih usmerenja:

Steeleye Span, The Pentangle, Fairport Convention, Jethro Tull…

Najveće zvezde, sadašnja grupa Ričija Blekmura, Blackmore’s Night…

U sledećem broju ćemo pisati o...pa ne znam još uvek...ima puno toga...

Do tada slušajte album Nicely Out of Tune…uživaćete…

No drugs, only beer i naravno, čitajte Pravdu…

LONG LIVE ROCK AND ROLL !!!

Нема коментара: